a Zosieńka a złapałem a gdym złapał to całusa powinienem za to dostać

idźże sobie stąd herr grafie ja się z tobą bawić nie chcę gdyby byli tu ułani oni by się z tobą chętnie pobawili ja panienka więc nie umiem robić szablą

ja już z tymi ułanami dziś bawiłem się Zosieńko w gonionego potem w kręgle cel pal z armat przewróciłem wszystkie kręgle no a teraz tam pod lasem grenadiery jeszcze wciąż się z nimi bawią w chowanego do wieczora ta zabawa pewnie potrwa a gdy już ułanów nie ma bo kartacze ich wysiekły no to baw się ze mną Zosiu bo kto ma się bawić ze mną

puść mnie grafie puść mnie zbóju będę piszczeć

piszcz Zosieńko nie bójże się feldmarszała to zabawa jest niewinna w kotka myszkę myszka piszczy myszka uciec chce do dziurki a kot z dziurki wąs wysuwa i pac łapą i w pazury chwyta myszkę bo ten kocur on jest wszędzie w każdej dziurce no uciekaj kotek lubi pofiglować sobie z myszką lubi także i popieścić trąci łapą schwyta puści zanim wreszcie myszkę pożre

cóż to grafie proszę puścić bratanicę moją biedną jak ci nie wstyd mój herr grafie gdyżeś pod tę niską strzechę wszedł jak gość i ja jak gościa chlebem solą cię przyjęłam choć cię grafie nienawidzę bo żeś wróg mój jest śmiertelny to wypada ci herr grafie zachowywać się przystojnie a ty gonisz po pokojach moją Zosię jak lis jakiś co się zakradł do kurnika i w kurniku kury łapie

jeśli ja tu gość wasz jestem no to trzeba bawić gościa i dla gościa być gościnnym a ta twoja śliczna kurka ta czubata uch kokoszka ona z liskiem nie chce tańczyć chociaż lisek prosi grzecznie a to czemu co ja może pani ciocia gorszy jestem od tych waszych oficerów tych ułanów oni pięknie ja wiem tańczą pięknie brzęczą ostrogami ale kiedy oko w oko staną ze mną to ja ich ja nawet szpady już nie muszę brać do ręki mnie wystarczy skinąć palcem

spróbuj skiń a ja tą rączką jak cię pacnę w ten pysk grafski

mnie po pysku a to brzydko jam zwyciężył pod Ankoną pod Weimarem i pod Pilznem tam padali na kolana tam krzyczeli pardon daruj żeśmy rękę niegodziwą na twój święty kraj podnieśli jam narody wielkie podbił Włochów Czechów Węgrów Serbów teraz służą te narody naszej sprawie apostolskiej to co ja bym miał nie podbić pani ciocia tej panienki

nigdy grafie jej tej jednej tej jedynej miał nie będziesz

niechże ona ta Zosieńka z dobrawoli pójdzie za mnie ja bym siłą nie chciał ciocia ale tam są grenadiery oni lubią strzelać z armat więc ja radzę niechże ona do wieczora się namyśli ja nie lubię palić gwałcić bo tam we mnie tkliwe serce i mnie miło gdy ktoś miły sam coś pojmie po namyśle

cóż to grafie ultimatum

ultimatum broń mnie Boże idę moje grenadiery pewnie się okrutnie nudzą trzeba chłopcom dać zajęcie każę im armaty nabić

więc spal grafie więc każ strzelać o w to serce z wszystkich armat i zgwałć potem choćbyś zgwałcił twoja grafie wiedz nie będę

lecz on cioci gwałcić nie chce on mnie gonił

wszystko jedno mnie czy ciebie moja Zosiu grenadiery do nas obu będą zaraz strzelać z armat

może cioci wszystko jedno bo feldmarszał to chciał ze mną a on dziki proszę cioci on okrutny barbarzyńca jeśli ciocia mu wieczorem nie przyrzeknie mojej ręki to on spali nam ten dworek wyrżnie kury i perliczki zaszlachtuje wszystkie wieprzki nas w kajdany każe zakuć i do lochu gdzieś do twierdzy a po drodze grenadiery będą gwałcić no tak cioci gdy nie ciocię wszystko jedno ale ja się trochę boję może lepiej by się poddać

cóż to Zosiu ty byś chciała iść za grafa o nie nigdy ja grafowi cię nie oddam co by na to powiedziało biedne widmo twego ojca on konając szeptał do mnie jeśli Zosię dasz obcemu spoza grobu ja cię przeklnę

lecz mnie ciociu to już chyba pora za mąż graf pod ręką no tak obcy raczej brzydki no i straszny ludożerca ale wąsy to ma piękne jak bagnety grenadierskie

ano właśnie moja Zosiu jakby dźgnął cię takim wąsem toby przebił ci serduszko pójdziesz Zosiu za ułana

lecz ułana skąd ja wezmę gdy feldmarszał moja ciociu kartaczami skosił wszystkich

jeszcze oni tu powrócą jeszcze kota mu popędzą teraz wojna wszędzie bitwy i bez liku wszędzie wojska pan Lubomir czy pamiętasz o to mąż dla ciebie byłby mnie się zdaje że on w tobie to się durzył gdy ułani księcia pana tutaj stali

już on pewnie gryzie ziemię a na widmo czy upiora no to czekać mi nie warto jeśli upiór nawet wróci to z upiorem moja ciociu ja bym dziecka mieć nie mogła bo nie zrobi dziecka upiór

wprzód o mężu myśleć trzeba a o dziecku potem Zosiu

lecz ja dziecko chcę mieć ciociu to jedyne to o którym ciocia mi opowiadała

a to dziecko na to dziecko my czekamy od stuleci

mnie coś mówi moja ciociu że to dziecko tajemnicze to ja ciociu będę miała ja na łące tam nad rzeką to bociana dziś widziałam a to znak był chyba ciociu

tam nad rzeką a to żaby znów się z pyszna będą miały lecz co w tym dziwnego Zosiu że bociany przyleciały

lecz ten bocian on miał skrzydła jakby orzeł takie białe

więc to orzeł był czy bocian każdy bocian Zosiu biały

jakby orzeł jakby bocian nie wiem ale łapał żaby

orły żab nie jedzą Zosiu

a gdy głodne proszę cioci już wiem to był taki bocian co na wiosnę tu przyleciał żeby zostać orłem ciociu i to znak był ja znak miałam

cóż to Aniu co ci Franiu moje panny co się stało wyście w pąsach wy zdyszane któż to włosy wam potargał a we włosach cóż to siano wasze suknie pogniecione czy tę suknię ktoś na tobie szarpał Aniu a ten stanik czy on sam się rozsznurował schowaj piersi mówże Franiu z kim tarzałaś się na sianie może to ten graf feldmarszał wykotłował tak cię Aniu

grenadiery proszę pani

oni konie tam siodłają

oni wozy tam ładują

grenadiery uciekają

łapią świnie

a z piwnicy to wynoszą proszę pani konfitury

te najsłodsze truskawkowe

ze mnie chcieli ściągnąć suknię

i ten stanik chcieli ukraść

szybciej moje grenadiery co możecie wziąć to bierzcie na wóz wszystko te portrety te wazony te dywany resztę rąbcie tnijcie sieczcie tę panienkę sznurem zwiążcie na wóz rzućcie pójść nie zechce to ją sztykiem w pupę dźgnijcie wtedy pójdzie jutro Zosiu przed ołtarzem staniesz ze mną lecz nim staniesz wybacz będziesz feldmarszała śliczną branką

o co czynisz feldmarszale wszakżeś żołnierz choć podbiłeś tę krainę nieszczęśliwą choć zwycięzcą grafie jesteś czy się godzi siec ciąć rąbać czy się godzi wiązać sznurem i dźgać sztykiem tę panienkę grafie wszak to jeszcze dziecko

wiążcie chłopcy nie słuchajcie co tam gdacze ta kokoszka nie gdacz ciocia bo i ciebie postronkami każę wiązać na wóz rzucę i uwiozę będziesz w pułku grenadierów pani ciocia markietanką

patrz Zosieńko tam na ścianie patrz tam szable skrzyżowane bierz tę Zosiu tamta dla mnie teraz spróbuj tylko dotknąć tej panienki feldmarszale w imię Ojca Syna Ducha jak krzyżową machnę sztuką to ci grafski łeb rozwalę potem wiedz to mój waćpanie zanim twoje grenadiery we mnie z wszystkich luf wypalą ja to ostrze zakrwawione w tej panienki wbiję łono jeśli ma ją porwać obcy jeśli gdzieś tam na obczyźnie ma w niewoli obcej jęczeć ma przy obcym leżeć w łóżku ma pod obcym płakać rzewnie to już raczej niech tu leży w modrzewiowej swojskiej trumnie i niech wiosną kwitną nad nią maki chabry i stokrotki naszej nacji kwiaty swojskie

a to lubię to mi damy ja z takimi tobym poszedł do ataku na szatany ja bym piekło z wami zdobył ale trudno jeśli nie chcesz jechać Zosiu z feldmarszałem ja mam w Wiedniu tuż przy Ringu grafski pałac tam lokaje tam miśnieńskie porcelany tam przy grafie ty wiedeńską byś grafinią Zosiu była tam co wieczór z arcyksięciem w pierwszej parze byś tańczyła a nie jakieś kujawiaki krakowiaki hoc hoc hopsa bo my Zosiu tam tańczymy tylko tańce jewropejskie ale trudno jeśli nie chcesz to ja żegnam a co złego to nie my a te ułany i auf wiedersehn me damy ale ja tu jeszcze wrócę bo ja chyba zakochany

za nim Aniu gońże Franiu nasze wieprzki gęsi kury wyrywajcie z grafskich szponów

konfitury

konfitury

patrz ciotuniu uciekają a tam patrz o tam pod lasem patrz na koniach patrz to nasi jakby maki co rozkwitły pośród zboża ile maków patrz już siedzą im na karkach sieką rąbią już dym z armat nic nie widać wszystko zasnuł byle mi go nie zabili

kogo Zosiu

feldmarszała

co też mówisz wszak to obcy wszak to wróg twój moja Zosiu

ale on mnie kocha ciociu

ale sznurem kazał wiązać

no bo chciał się żenić ciociu

ale bagnet wbił ci w pupę

nie wbił ciociu

lecz chciał Zosiu

gdyby nawet wbił ten bagnet czy coś złego moja ciociu by w tym było taki co to klęczy prosi wzdycha płacze to mi na nic ten kto z Zosią chce uklęknąć przed ołtarzem niechaj Zosi wprzód dokaże że potrafi zdobyć Zosię z szablą w dłoni po ułańsku

już on pewnie zasiekany a ty Zosiu nie myśl o nim bo nie godzi się litować nad wrogami wróg to obcy

lecz wróg nasz więc jakby swojski

wróg ci swojski

jest w nim ciociu jakaś swojskość on nasz własny od stuleci nasz rodzimy nasz rodowy i rodzinny ojców naszych wróg ojczysty naszych matek macierzysty i my z nim z tym naszym obcym to żyjemy przecież ciociu jak w rodzinie a więc swojsko

głupiaś on tu był i będzie ten feldmarszał zawsze obcy

obcy swojski proszę cioci

co ty mówisz moja Zosiu obcy swojski swojski obcy co to znaczy możeś chora weź różaniec ten co dziadek miał przy sobie kiedy bronił naszych kresów kiedy rżnął tam swoich chłopów to jest chłopów obcych to jest swoich obcych swojsko obcych co ja plotę idź się pomódl moja Zosiu

a ja lubię takich ciociu jak ten swojski nasz feldmarszał choć to dziki jest ludojad i choć trochę go się boję toż to ciociu kawał chłopa jakie on ma wielkie łapy jaki zad a kiedy pierdnie to mu kłania się Europa a gdy czknie to już w Paryżu filozofy książki piszą rozważając proszę cioci co by czknięcie mogło znaczyć

to ja idę się położyć bo mi słabo swojski pierdnie czknięcie swojskie filozofom co też ona ma na myśli chyba chora nasza Zosia ten feldmarszał ją przestraszył kiedy sznurem kazał wiązać te bielutkie małe rączki ale co to słyszysz Zosiu Jezu Chryste trąbek granie na podwórzu stukot kopyt toż to nasi to ułani

to Lubomir ten porucznik

a z nim major Chryste Panie a zdrożeni a zmęczeni prosto z koni zakurzeni swojski obcy co to znaczy lecz prosimy lecz witamy

my do nóżek się ścielemy

w tego dworku białe ściany

pan Lubomir

nasz pan major

jeszcze obcą krwią splamieni

obco swojski czy być może

jeszcze prochem osmaleni

zaraz rany opatrzymy

a my z krwi się obmyjemy

my rączęta całujemy

zaraz swojski bigos podam

my bigosu chętnie zjemy śpiewaj z nami Lubomirze czemu jakoś obco milczysz gdy my tutaj się cieszymy