Spowiedź w drewnie / Żywoty Świętych

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Matka Boska z siedmi miecami

Anielską pieśń dzwon grał
Cześć Maryi wdzięcznie głosił
Serce ludzkich jękiem łkał
Na ziemię zejść Ją prosił.
Ave, ave, ave Maria
Zdrowaś, zdrowaś, zdrowaś
Zdrowaś Maryja.

Spowiedź w drewnie/ Żywoty Świętych - Notatki z realizacji

ŻYWOTY ŚWIĘTYCH: Św. Genowefa

ŚW. MAGDALENA GENOWEFA

Dwa mansjony (w połowie mniej więcej sceny) – z lewej i prawej. W środkowej per centralnie na tle horyzontu → drzewka – trzy, środkowe najwyższe[.]
W lewym mansjonie (prawym?) – stał kubik[.]
Śr[odek]. G[enowefa] i K[ról] na tle drzewek. Prawa dłoń G[enowefy] przy piersi, lewa – lekko spuszczona. Król wsparty na mieczu. Nar[rator] z prawej.
Podchodzi do postaci. Poprawia Odstawia miecz, króla Bierze Ujmuje K.[róla] i K.[rólewską] małż[onkę]) za ręce. Prowadzi do przodu.

Zawołał swojego rządcę

– Uderzenie mieczem.
Nar[rator] wprowadza rządcę - numer z ręką ustawia się na poziomie króla i królowej[.]
Przesuwa dłoń ku królowej. Nar[rator], powstrzymuje wysuniętą dłoń. Pożegnał się z królem.

W opiekę.

Króla Obrót Król.[owej?] płaczącej w stronę widowni.

Dejcia ta! Pozór na moją

– dłoń króla na wysokości piersi królowej –

i na moje dziecko

– dłoń.

Konia

– giermek z prawej strony.

A rządca se myśli:

Wezmę całe gosp[odarstwo] pod siebie

Dobre

– rządca na poziomie brzucha za klęczącą kobietę.

Królowa kopła

– wezmę se całe gospodarstwo pod siebie.

– Rządca wsparty na palcach – gwałtowne opadnięcie na pięty.

Chce zyć po Boz[emu] i nie będę spała.

I teroz jo będę król[em]

– Król powstaje i wchodzi do mansjonu.
– Królowa i Rządca wychodzą.

Król wojował na wojnie i wojował

– wchodzi giermek. Król w prawym mansjonie – uderzają się mieczami.

Król pisze list.

Giermek wychodzi.
[Król] wychodzi przed mansjon.
List zabrany przez rządcę.

Darek kłania się nar[ratorowi]. Nar[rator] zwraca głowę w stronę Genowefy, przechodzi przed lewy mansjon, wjeżdżają król i giermek.

Król walczy.

– Chyba się poczta spoliła.

Napiszę list do rządcy.

– MarianTa adnotacja odnosi się do tego, że list „pisano” na scenie na plecach aktora. schylony. Jedzie do rządcy.

A król: [...] – król z listem przed mansjonem – okrąża mansjon, czyta list.

A ten rządca poszedł do król[owy] na bunt.Tu w rękopisie znajduje się strzałka skierowana ku górze, sugerująca, że ten cytat dotyczy wcześniejszego fragmentu tekstu „Żywotów”, niżby to wynikało z porządku notatek.

Zabił psa, wydłubał oczy

– Drań wychyla się z węzełkiem zza lewego mansjonu.
–

A królowa znalazła jaski[nię]

– królowa z przytulonym do niej syneckiem klęcą. Narrator podaje łanię i mleko. Nar[rator] między drzewkami.
A tu – wjeżdżają król i giermek. Przejeżdżają na drugą stronę.

A rządca przeląkł się

– wychyla się zza lewego mansjonu. Wychodzi. Nar[rator] podaje mu sznur.

A na noc posed do królowy i pcho się pod piezyny.

– noga rządcy wchodzi w mansjon
– Gwałtowna reakcja królowej. Nar. łapie upadającego rządcę.

–

Kce zyć po Bozemu

– Królowa wychodzi.
Królowa w pierwszym wejściu do mansjonu – klęka (w nim).

Król odstawia miecz

Zrobie sobie fraj, urlaub

– wchodzi giermek, przed mansjon, pochyla się, król pisze listNa plecach giermka. (westchnienie giermka)

Pikny je list napisał

– nar[rator] przy lewym mansjonie.
Giermek jedzie z listem w głąb sceny. Rządca zabiera mu list i kryje się za drzewkiem. Wychodzi królowa.

Tropi się.

Rządca rwie list.
–

Ino ona nie dostawała

– Król[owa] wchodzi do mansjonu.
– Król[owa] –

napise list do króla.

– przed mansjon królowej wbiega ptaszek. PochyleniePochylenie ptaszka, na którego plecach pisany jest list.. Królowa pisze list.

Ładnie mu napisała. – Ptaszek z listem odlatuje.
– Bo go nie posłoł.

Wchodzi Rycerz z dwoma miecami. Król mówi i walczy nadal.

– Napise list do rządcy. – wchodzi Marian.
– Do rządcy. Giermek z listem jedzie do rządcy.

Rządca zagradza drogę giermkowi. Giermek pokazuje list. Rządca czyta. Narrator za nim.

Rządca odpisuje list

odwraca się twarzą do widowni. – Bo Dwa [i] [???]
Nar[rator] za drzewkiem
– A król – wychodzi z prawej kulisy, okrąża mansjon, czytając list.
[Królowa rozmaite Fragment niejasny, brak zamykającego nawiasu kwadratowego.

Aze przyszed ten cos ze prododziła chłopoka. Wchodzi król[owa] z synackiem. Synacek strasy miecykiem. Genowefa z synackiem wychodzą. Wlatuje ptaszek. Rządca centralnie. Ręka uniesiona. Ptaszek podaje papierTu jest ramka i strzałka: „ptaszek podaje papier” miało iść po „wlatuje ptaszek”.. Ptaszek odlatuje w prawo. Rządca znika w lewej kulisie.

Wyłaniają się król walczący z rycerzem.
Rany boskie – upuszcza miecz, podnosi do góry palec.
Król podaje list giermkowi, tenże jedzie z listem do rządcy. Odjeżdża.

–

porządek z królowom

i narrator podaje list rządcy, wchodzi królowa z synackiem.
–

niedobra nowina – podaje list.
– Że upodlonego zwierzęcia nie chce na swoim burku– królowa opuszcza list, łapie go rządca, królowa łapie za głowę synacka, synacek przyklęka, rządca oddaje list nar[ratorowi].

–

Rządca wezwał sługę – Rządca klaska. Wchodzi Drań z lewej kulisy. Rządca podprowadza go do rampy.

– Że przynieście mi

Do kreminału – Rządca odwraca się, przez ramię mówi – na rok i sześć niedziel.

Odchodzą. Drań odchodzi do K[rólowej]. Królowa podaje mu dłoń. Drań prowadzi ją. Drań wyjmuje nóż. Królowa przyklęka. Synacek podstawia pod nóż miecyk. –

Cóż wam to dziecko winne.

Królowa opuszcza uzbrojoną rękę synacka.

"Spowiedź w drewnie / Żywoty Świętych"