Taki lub temu podobny los spotkać może każdego z nas. Taką czarną wydaje się nasza przyszłość – a z drugiej strony taką bliską, taką piękną! Ach! szczerze, że o tej drugiej przyszłości myślimy wszyscy! To nas podnosi, dodaje bodźca do życia! Długa, posępna mroźna zima, która pociągnęła setki tysięcy ofiar za sobą ma się już ku końcowi. Pękają lody, tają śniegi, wilgotnieje ziemia. Idzie ku nam w swojej szacie piękna lśniąca, cudowna wiosna! Cudowna, rozmaitością pejzaży, szumem lasów, szumem strumyków polnych. Cudowna czarodziejską muzyką ptasząt, brzękiem barwnym motyli i owadów. Cudowną wonią rozwijających się drzew, aromatem pięknych kwiatów. Idzie ku nam wiosna ze swym słońcem promiennym, które ciepłem swoim ogrzeje zimną ziemię, osuszy łzy płaczących, rozpogodzi oblicza smutnych cierpiących. Ach, jaka radość