(1894–1968), duchowny katolicki. Studiował w Seminarium Polskim w Orchard Lake (w stanie Michigan) oraz w St. Paul Seminary w St. Paul (w stanie Minnesota), gdzie otrzymał święcenia kapłańskie; w 1928 r. został biskupem i do 1950 r. był wikariuszem generalnym diecezji Detroit, następnie ordynariuszem diecezji Saginaw. Był współzałożycielem Rady Polonii, inspiratorem założenia Ligi Katolickiej oraz Ligi Spraw Polskich; przyczynił się do odnowienia Kolegium Polskiego i Instytutu Polskiego w Rzymie oraz do utrzymania Seminarium Polskiego w Paryżu. Jako pierwszy przedstawiciel hierarchii amerykańskiej w 1946 r. osobiście przyjechał do Polski, by zapoznać się z możliwościami niesienia pomocy Kościołowi, szykanowanemu przez władze komunistyczne; po tej podróży opu- blikował relację zatytułowaną Biskup Woźnicki o nędzy w Polsce („Tygodnik Polski” 1946, nr 18 z 5 maja).