(1872–1932); tenor dramatyczny; w 1910 i 1911 r. śpiewał gościnnie w Teatrze Wielkim w Warszawie tytułowe partie w operach Giuseppe Verdiego Trubadur i Ernani, partię Polio w Normie Vincenza Belliniego, wystąpił też w polskiej premierze opery Jeana Nouguès’ego Quo vadis, której libretto oparte było na powieści Henryka Sienkiewicza pod tym samym tytułem; w tym samym czasie wystąpił w operze w Krakowie w Ernanim Verdiego i w Śpiewakach norymberskich Richarda Wagnera. Śpiewał na scenach operowych Europy, Australii, Nowej Zelandii i Argentyny.