(1881-1950), prawnik, działacz PPS, wybitny adwokat, od 1925 r. członek Centralnego Sądu Partyjnego PPS, w 1929 r. członek Trybunału Stanu. Po wrześniu 1939 r. przedostał się do Paryża, a po upadku Francji do Londynu. W latach 1939-1940 członek Rady Narodowej. W 1915 r. przyjęty do masonerii, w 1940 r. przewodniczył loży „Kopernik” w Paryżu. W latach 1939-1949 był prezesem Najwyższej Izby Kontroli. W 1947 r. zawieszony w prawach członka PPS za poparcie Augusta Zaleskiego jako prezydenta. Od 1949 r. prezes Rady Ministrów.