(1892-1945), dyplomata, major Wojska Polskiego. Studiował na Wydziale Filozofii i Wydziale Medycyny Uniwersytetu w Heidelbergu. Od października 1914 r. do lutego 1918 r. żołnierz Legio-nów. Od 1918 w WP, awansował do stopnia majora ze starszeństwem 15 sierpnia 1924. Pracował w Wolnym Mieście Gdańsku. Następnie przeszedł do służby dyplomatycznej, do października 1929 był sekretarzem poselstwa RP w Teheranie. W latach 1929-1932 pracował w Departamencie Polityczno-Ekonomicznym MSZ w Warszawie. W listopadzie 1932 został mianowany na radcę poselstwa w poselstwie RP w Ankarze. 1 lutego 1937 otrzymał nominację na posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego w Lizbonie. Placówką kierował do 31 sierpnia 1943 r.