(1887-1951), dr prawa, ekonomista, polityk. Pochodził z rodziny niemieckich ewangelików przybyłych do Warszawy w końcu XVIII w. z Saksonii. W okresie międzywojennym zajmował wysokie stanowiska w resorcie przemysłu i handlu oraz spraw zagranicznych. W latach 1920-1921 był członkiem polskiej delegacji na rokowania pokojowe w Rydze, a w latach 1924-1932 Komisarzem Generalnym RP w Wolnym Mieście Gdańsku. W okresie od 1939 r. do 1942 r. piastował tekę ministra przemysłu i handlu w rządzie W. Sikorskiego, jednocześnie (do 4 lipca 1943 r.) ‒ tekę ministra skarbu. Następnie w latach 1943-1944 zajmował stanowisko ministra stanu do Spraw Bliskiego Wschodu w rządzie S. Mikołajczyka. W latach 1945-1949 był ambasadorem Polski w Wielkiej Brytanii; po zerwaniu z reżymem PRL pozostał na emigracji.