(1899-1971) major Wojska Polskiego, ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Warszawie. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, zostając rannym oraz dostając się do niewoli. W 1929 r. ukończył Wyższą Szkołę Wojenną w Warszawie. Pełnił służbę m.in. w 5. pułku piechoty oraz Sztabie Głównym WP. W latach 1938-1939 stał na czele federacji sanacyjnych organizacji młodzieżowych Służba Młodych Obozu Zjednoczenia Narodowego. 26 września 1939 r. na warszawskim Polu Mokotowskim wylądował samolot Sum, którym mjr Galinat przyleciał z Rumunii z rozkazami Naczelnego Wodza, marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego. Późną jesienią 1939 r. otrzymał misję przekazania meldunków Naczelnemu Wodzowi, którym został gen. Władysław Sikorski. Ze względu na związki z Rydzem-Śmigłym był źle notowany w nowej ekipie rządzącej – w rezultacie został internowany w obozie odosobnienia w Rothesay na szkockiej wyspie Bute. Po wojnie przebywał na emigracji w Stanach Zjednoczonych.