(1882-1942), prawnik, żydowski działacz socjalistyczny, od 1903 r. był członkiem Bundu (w latach 1913–1939 w Centralnym Komitecie). W 1917 r. przedstawiciel Bundu w Radzie Delegatów Robotniczych w Piotrogrodzie, lecz potępił przejęcie władzy przez bolszewików i powrócił do Polski. Od 1919 członek Rady Miejskiej Warszawy, redaktor „Fołks-Cajtung”, zwolennik przystąpienia Bundu do Socjalistycznej Międzynarodówki Robotniczej. W październiku 1939 aresztowany przez NKWD, w 1941 skazany na karę śmierci zamienioną na 10 lat obozu pracy, we wrześniu 1941 zwolniony, 4 grudnia 1941 ponownie aresztowany, w więzieniu odebrał sobie życie przez powieszenie 15 maja 1942 (wg dokumentów NKWD).