(1882-1967), historyk literatury, krytyk literacki, (zob. biogram: WPPiBL, t. 9), w 1910 r. wyjechał do Paryża, studiował filozofię na Sorbonie. W 1916 r. został prezesem Towarzystwa Artystów Polskich w Paryżu, w roku następnym pracował w Komitecie Narodowym Polskim oraz Biurze Prasowym Delegacji Polskiej na Konferencję Pokojową w Wersalu. Od 1920 r. był kierownikiem sekcji polskiej Institut dʼEtudes Slaves. W 1925 r. został mianowany przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego delegatem do spraw naukowych we Francji. Wielce zasłużony dla zbliżenia polsko-francuskiego. Od 1940 r. przebywał we Francji, organizował tam szkolnictwo polskie, za co więziony był w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie (1943-1945). Po wojnie pozostał na emigracji we Francji.