(1904-1963), prozaik (zob. biogram: WPPiBL, t. 8), studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1928-1929 współpracował z „Kwadrygą”, pracował w redakcji „Tygodnika Ilustrowanego”, w latach 1938-1939 prowadził dział literacki w „Polityce”. W sierpniu 1939 r. popłynął na statku Chrobry jako korespondent prasy do Argentyny; tam zastał go wybuch II wojny światowej. Wrócił do Europy, we Francji zgłosił się do Wojska Polskiego. Po upadku Francji służył w 10 Brygadzie Pancernej gen Stanisława Maczka. Od 1943 r. był współredaktorem radiostacji „Świt”. W 1944 r. wyjechał do Montevideo w Urugwaju. W latach 1944-1955 kierował polskim radiem w Montevideo, współpracował z Radiem Wolna Europa, publikował na łamach paryskiej „Kultury”. Zob. Violetta Wejs-Milewska, Wykorzenieni i wygnani. O twórczości Czesława Straszewicza, Kraków 2003.