(1916-1993), dyplomata, literat, absolwent prawa na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1938-1945 w służbie dyplomatycznej RP, m.in. na placówkach w Pradze, Lipsku, Paryżu, Londynie i Lizbonie. Ogłaszał opowiadania i artykuły na łamach londyńskich „Wiadomości” pod pseudonimem Paweł Wilga. W 1945 razem z Aleksandrem Jantą-Połczyńskim napisał komedię bulwarową Wielka gafa księżny Bałaganow. Był kuzynem B. Micińskiego. Zob. listy B. Micińskiego do L. Kosteckiego z lat 1941-1942 w: B. Miciński, Pisma. Eseje, artykuły, listy, przedmowa J. Błoński, oprac. A. Micińska, Kraków 1970, s. 493-501 oraz B. Miciński, J. Stempowski, Listy, oprac. A. Micińska, J. Klejnocki, A.S. Kowalczyk, Warszawa 1995.