(1880–1959), amerykański generał. W latach 1939–1945 mianowany przez prezydenta Franklina D. Roosevelta szefem Sztabu Armii Lądowej; w latach 1947–1949 sekretarz stanu w ekipie prezydenta Harry’ego Trumana; twórca planu pomocy gospodarczej dla Europy znanego jako Plan Marshalla (ogłoszony 5 czerwca 1947 r., realizowany był w latach 1948–1951 w 16 państwach Europy i w Turcji, z wyjątkiem Polski i Finlandii, które pod naciskiem ZSRR odmówiły udziału w programie jako „imperialistycznym spisku”), za który w 1953 r. otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla; od 1949 r. przewodniczący Amerykańskiego Czerwonego Krzyża; w latach 1950–1951 sekretarz obrony USA.