(1926–2010), historyk, żołnierz AK na Kielecczyźnie, w 1945 r. aresztowany przez wojska sowieckie, więziony w Końskich i w Łodzi, skąd uciekł. W 1947 r. przedostał się do Niemiec Zachodnich. W 1949 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie w Chicago rozpoczął studia prawnicze. Latem 1950 r. jako uchodźca polityczny odmówił służby w armii amerykańskiej. Był sądzony (w końcu sprawę umorzono). W 1952 r. wyjechał do Madrytu, gdzie w 1958 r. ukończył studia z zakresu nauk politycznych (doktorat z prawa międzynarodowego). W 1960 r. zamieszkał we Francji, uzyskał trzy doktoraty: nauk politycznych PUNO w Londynie, prawa w Uniwersytecie Paryskim oraz Lettres et Sciences Humaines na Sorbonie. Pracował w Centre National de la Recherche Scientifique w Paryżu. Zob. S.M. Nowinowski, P. Spodenkiewicz, T. Toborek, Tadeusz Wyrwa – partyzant z natury, Łódź 2007.