(1881–1960), historyk, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie (zob. biogram: PSB, t. 14). Po rozwiązaniu w grudniu 1939 r. uniwersytetu prowadził nadal tajne nauczanie. Aresztowany w 1941 r. przez NKWD został wywieziony do obozu pracy na Uralu; zwolniony w styczniu 1942 r., wraz z armią polską wyszedł do Iranu, gdzie założył Towarzystwo Studiów Irańskich. W 1945 r. zamieszkał w Bejrucie i był współtwórcą Instytutu Polskiego Naukowego. W 1950 r. przeniósł się do Anglii; wykładał w Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie, był członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.