(1905–1972), ukraiński dramatopisarz, nowelista, redaktor, przedstawiciel realizmu socjalistycznego w sztuce; działacz polityczny m.in. aktywny w międzynarodowym ruchu pokoju, na II Kongresie Obrońców Pokoju w listopadzie 1950 r. w Warszawie został wybrany w skład Światowej Rady Pokoju; latach 1947–1953 oraz 1959–1972 był przewodniczącym Prezydium Rady Najwyższej Ukraińskiej SRR, czyli tytularną głową państwa radzieckiej Ukrainy. Prywatnie był mężem działaczki komunistycznej Wandy Wasilewskiej.