(1901–1977), aktorka teatralna, występowała na scenie Teatru Polskiego w Warszawie; narzeczona Jana Żyznowskiego (1889–1924), powieściopisarza, dziennikarza i krytyka, który w 1924 r. zachorował na raka wątroby i nerek. W stanie ciężkim przewieziono go na operację do Hospice Paul-Brusse w Paryżu. Operacja nie dała wyników pozytywnych i na prośbę Żyznowskiego Umińska dokonała aktu eutanazji. Mimo że sąd wydał w jej sprawie wyrok uniewinniający, Umińska porzuciła teatr na rzecz pracy w szpitalach. Po powrocie do kraju wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Samarytanek, przyjmując imię Benigna, w 1936 złożyła śluby wieczyste. W latach 1939–1945 była przełożoną zakładu dla dziewcząt w Henrykowie pod Warszawą, gdzie udzieliła schronienia Leonowi Schillerowi.