W. Weintraub, The Poetry of Adam Mickiewicz, S-Cravengae-Mouton 1954. Autor otrzymał za tę książkę nagrodę pisarską Stowarzyszenia Polskich Kombatantów (zob. Kronika: Mickiewicz dla czytelnika angielskiego, „Wiadomości” 1955, nr 39 (495) z 25 września). – Wacław Lednicki zrecenzował tę publikację w: „Comparative Literature” (University of Oregon) 1956, t. 8, nr 4. – Lednicki pisał w liście do Jana Lechonia z 26 maja 1955 r., po otrzymaniu jego szkicu do planowanego tomu zbiorowego Adam Mickiewicz in the World Literature (Berkeley – Los Angeles 1956): „Dałeś w i e l k o ś ć, j e d y n o ś ć – co całkowicie zginęło w płaskiej książce Weintrauba” (cyt. za: B. Dorosz, Nowojorski pasjans: Polski Instytut Naukowy w Ameryce, Jan Lechoń, Kazimierz Wierzyński: studia o wybranych zagadnieniach działalności, Warszawa 2013, s. 285). Monografia ta nie wzbudziła też entuzjazmu Lechonia: „Przyszła książka Weintrauba The Poetry of Adam Mickiewicz, którą sobie po prostu wymarzyłem, że to będzie nareszcie Mickiewicz-poeta, że to będzie przybliżenie do angielskich i amerykańskich czytelników nie znanego im wielkiego poety. Na razie jestem raczej przerażony – takie to belferskie, tak właśnie niezdolne Mickiewicza przybliżyć, pozbawione entuzjazmu, a więc i właściwego pojęcia, o co chodzi. Najgłupsze zarzuty – że np. Dziady są nie skomponowane, i najbardziej dowolne stwierdzenie – że np. Mickiewicz skończył się po Panu Tadeuszu” (J. Lechoń, Dziennik, t. 3, wstęp i konsultacja edytorska R. Loth, Warszawa 1993 [notatka z 7 stycznia 1955 r.], s. 539).