(1905–1979), poeta, dyplomata. Brał udział jako ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. W latach dwudziestych partner Jana Lechonia, który wprowadził go w środowisko literackie Warszawy i dedykował mu słynny wiersz Pytasz co w moim życiu z wszystkich rzeczą główną… z tomu Srebrne i czarne (Warszawa 1924). Był autorem tomu wierszy Odjazdy (Warszawa 1925) oraz opowiadań ogłaszanych w prasie międzywojennej. Prawnik z wykształcenia (absolwent Uniwersytetu Warszawskiego), pracował od 1928 r. w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (m.in. w 1932–1934 jako attaché Konsulatu Generalnego w Paryżu), następnie w Ministerstwie Komunikacji. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. Pod koniec 1939 r. dotarł do Paryża. Po wkroczeniu Niemców do Francji działał we francuskim ruchu oporu; w grudniu 1942 r. znalazł się w obozie koncentracyjnym w Le Vernet, skąd zbiegł do Szwajcarii. Po wojnie osiadł na stałe we Francji w Laloubère koło Lourdes. Pracował w fabryce, pisywał liczne wspomnienia i eseje do prasy emigracyjnej.