(1913–1996), architekt; absolwent Politechniki Warszawskiej. We wrześniu 1939 brał udział w obronie Warszawy jako żołnierz 2. Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej. Po przekroczeniu granicy węgierskiej został internowany; po ucieczce przedostał się do Jugosławii, następnie do Marsylii, skąd dotarł do Wielkiej Brytanii. Odkomenderowany z jednostki wojskowej w Szkocji do Ministerstwa Informacji i Propagandy, zaprojektował i zorganizował wystawę, propagującą w Ameryce wysiłek wojenny Polski. Później w szeregach 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka walczył w Normandii, Belgii, Holandii i Niemczech. Po zakończeniu wojny osiadł w Anglii. W 1946 r. otrzymał Order Virtuti Militari. W cywilu pracował jako architekt; był członkiem Royal Institute of British Architects.  Jego żona URSZULA (1919–1997) była córką rzeźbiarza Mieczysława Lubelskiego (autora m.in. pomnika Legionisty w Pabianicach i pomnika Kościuszki w Łodzi); na emigracji w Londynie aktywnie działała społecznie, m.in. jako współzałożycielka Polskiego Domu Starości na Ealingu.