(1902–1976), aktorka, reżyser. Studiowała na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego oraz na Kursach Wokalno-Dramatycznych Jadwigi Hryniewieckiej. W latach 1922–1927 należała do Instytutu Reduty. W latach 1930–1933 współpracowała z Leonem Schillerem w Teatrze Miejskim we Lwowie. Od 1934 r. poświęciła się pracy pedagogicznej i recytatorskiej, m.in. w PIST prowadziła zajęcia z recytacji wiersza. Podczas okupacji niemieckiej pracowała jako nauczycielka w Szkole Mechanicznej R. Wolframa oraz w Miejskiej Szkole Baletowej. Po wojnie należała do zespołu Teatru Wojska Polskiego, a w latach 1949–1951 pracowała w Teatrze Dramatycznym we Wrocławiu. W lipcu 1952 r. została reżyserem w Teatrze Polskim w Warszawie, jednocześnie w latach 1952–1970 prowadziła zajęcia na Wydziale Reżyserskim i Aktorskim warszawskiej PWST. Była reżyserem wystawianego w Londynie przedstawienia Dom kobiet Nałkowskiej.