(1921–2014), poeta, prozaik, dramatopisarz (zob. biogram: WPPiBL, t. 7), z twórczością Kazimierza Wierzyńskiego zetknął się przed 1939 r. Jego starszy brat – Janusz Różewicz (1918–1944), także poeta, podczas II wojny światowej podporucznik AK (o którym Tadeusz Różewicz po latach pisał, że „był bardziej pod wpływem skamandrytów. Dla niego Wierzyński był niezwykłym idolem”, cyt. za: Wbrew sobie. Rozmowy z Tadeuszem Różewiczem, oprac. J. Stolarczyk, Wrocław 2011, s. 433) napisał w marcu 1937 r. wiersz pt. Do Kazimierza Wierzyńskiego, druk: Nasz starszy brat, oprac. T. Różewicz, Wrocław 2004, s. 12. Natomiast siedemnastoletni Tadeusz Różewicz na łamach „Czerwonych Tarcz” (1939, nr 6, z lutego) opublikował parodię wiersza Kazimierza Wierzyńskiego pt. Gwiżdżę.