Leon Śliwiński Jr (1915–1999), prawnik, przedsiębiorca, oficer wywiadu, kapitan marynarki (zob. biogram: PSB, t. 50). Urodził się w Moskwie, był synem Leona i Lidii z domu Archipow. W 1922 r. przybył do Polski; ukończył gimnazjum oo. marianów na Bielanach w Warszawie, Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W latach trzydziestych był kierownikiem kina „Roma” przy ul. Nowogrodzkiej w Warszawie. We wrześniu 1939 r. przez Rumunię, Jugosławię i Włochy dotarł do Paryża; tu pracował w polskim Ministerstwie Spraw Wojskowych. Po klęsce Francji pracował w polskim Konsulacie Honorowym w Nicei. W 1940 r. został zwerbowany do pracy w komórce wywiadu morskiego (używał nazwiska Jean Sablon). W grudniu 1942 r. aresztowany w Nicei przez tajną włoską policję, był więziony w fortecy Santa-Tecla w San Remo, następnie w Embrun w Alpach francuskich, skąd we wrześniu 1943 r. udało mu się zbiec. W czerwcu 1944 r. przedostał się do Hiszpanii, był internowany w obozie Miranda del Ebro. Po zwolnieniu wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie w 1945 r. ukończył studia na Polskim Wydziale Prawa w Oksfordzie. Następnie przebywał w Paryżu jako pracownik komisji likwidacyjnej Polskiej Misji Wojskowej we Francji. W 1947 r. wyjechał do Casablanki; tu do 1963 r. był przedstawicielem amerykańskiej wytwórni filmowej Warner Brothers. Od 1951 r. z ramienia Rządu RP na Uchodźstwie pełnił w Casablance rolę konsula honorowego. Był też przedsiębiorcą i armatorem, m.in. właścicielem kilkunastu statków-cystern. Od początku lat siedemdziesiątych mieszkał w Hiszpanii koło Malagi. Zbierał materiały i opracowywał dzieje wywiadu polskiego we Francji. Zmarł w Paryżu. Zob. Tadeusz Dubicki, Andrzej Suchcitz, Oficerowie wywiadu WP i PSA w latach 1939-1945, t. 3, Łomianki 2018, s. 311-315.