(1901–1971), dyplomata i publicysta, autor wspomnień (zob. biogram: PSB, t. 42), ochotnik wojny polsko-sowieckiej 1920 r., studiował ekonomię w Poznaniu i w Antwerpii. Odbył wyższy kurs dyplomacji i w 1934 r.został pracownikiem MSZ. Pracował na placówkach w Londynie i w Genewie. W latach 1937–1939 był osobistym sekretarzem ministra Józefa Becka. Po wybuchu II wojny światowej ewakuował się do Rumunii. W listopadzie 1939 r. przyjechał do Paryża. Służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. M.in. redagował „Dziennik Żołnierza”. W 1948 r. wyjechał do Argentyny, pracował w towarzystwach asekuracyjnych Buenos Aires, publikował w prasie emigracyjnej wspomnienia, zob. np. P. Starzeński, Przed laty na Podhalu, „Wiadomości” 1958, nr 13 (626) z 30 marca, oraz Na werandzie, „Wiadomości” 1958, nr 31 (636) z 3 sierpnia.