(1901–1983), historyk literatury (zob. biogram: WPPiBL, t. 3). Przed II wojną światową był m.in. przewodniczącym Komisji Oceny Książek w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz w latach 1938–1939 kierownikiem wydawniczym oficyny Gebethner i Wolff, a także współredaktorem Działu Kulturalno-Oświatowego Polskiej Agencji Telegraficznej w Warszawie. W czasie wojny służył w 4. Pułku Piechoty Wojska Polskiego we Francji, następnie w Polskiej Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej w Szkocji. Powołany w 1944 r. do Ministerstwa Obrony w Londynie organizował m.in. Wyższe Kursy Nauczycielskie, Kurs dla Nauczycieli Języka Angielskiego, Kurs dla Tłumaczy. W latach 1946–1947 był zastępcą kierownika działu oświaty w Interim Treasury Committee for Polish Question, następnie do 1957 był członkiem polsko-brytyjskiego Komitetu dla Spraw Oświaty Polaków w Wielkiej Brytanii. W tym czasie habilitował się w Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie. W 1957 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał język i literaturę polską, początkowo w Alliance College w Cambridge Springs, później w University of California w Berkeley (1958), Philadelphia University of Pennsylvania w Filadelfii (1959–1970).