Zdzisław Gałaczyński (1910 - 2004?), doktor praw, adwokat i działacz polonijny. W czasie II wojny światowej pracował w Bukareszcie dla wywiadu francuskiego (był szefem techniki francuskiej placówki wywiadowczej w Rumunii); jednocześnie działał wśród polskich uchodźców, m.in. organizując wieczory literacko-artystyczne w obozach dla uchodźców np. w Câmpulung-Muscel. Po wojnie na emigracji w Argentynie; był delegatem Biura Informacji Technicznej i Rolnej w Komitecie Koordynacyjnym dla Spraw Imigracji Polskiej w Argentynie; autor broszury Prawa i obowiązki pracowników w Argentynie (Buenos Aires 1948). W 1949 r. wszedł do redakcji „Głosu Polskiego” wydawanego w Buenos Aires, publikował też w tamtejszym „Kurierze Polskim”. Był działaczem Polskiego Towarzystwa Śpiewaczego im. F. Chopina w Buenos Aires (wydał m.in. pod swoją redakcją zbiór W służbie pieśni = Al servicio de la cancion, Buenos Aires 1954). Od 1957 r. pełnił funkcje przewodniczącego Rady Nadzorczej Związku Polaków w Argentynie. W 1960 r. należało do członków-założycieli Towarzystwa Biblioteki Polskiej im. I. Domeyki w Buenos Aires i członków Komitetu Organizacyjnego tejże biblioteki.