(1905–2000), pisarz polityczny, sowietolog, publicysta. Urodził się na Syberii; podczas rewolucji październikowej razem z rodziną przedostał się do Harbina w Mandżurii, gdzie ukończył gimnazjum. W 1925 r. przyjechał z rodziną do Polski. Podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, jednocześnie studiował anglistykę i sinologię. W 1928 r. założył Orientalistyczne Koło Młodych przy Instytucie Wschodni, a w 1930 został pracownikiem tegoż Instytutu Wschodniego. W latach 1930–1939 był redaktorem kwartalnika „Wschód”, jednocześnie w latach 1932–1938 redagował „Biuletyn Polsko-Ukraiński, później (1938–1939) miesięcznik „Problemy Europy Wschodniej”. W sierpniu 1939 r. został zmobilizowany do II Oddziału Sztabu Naczelnego Wodza, po kampanii wrześniowej przedostał się do Rumunii, gdzie redagował czasopismo „Sprawy Sowieckie”. W 1941 r. przez Stambuł dotarł na Bliski Wschód; w Hajfie pracował w ekspozyturze II Oddziału Sztabu Naczelnego Wodza, a następnie w Centrum Informacji na Bliskim Wschodzie i w Akcji Kontynentalnej. W 1946 r. był współzałożycielem i sekretarzem Instytutu Bliskiego i Środkowego Wschodu „Reduta” w Jerozolimie; w latach 1948–1952 redagował „The Eastern Quarterly”. Równocześnie pełnił funkcję honorowego attaché kulturalnego w polskim poselstwie w Bejrucie. W 1955 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, osiadł w Waszyngton i aż do przejścia na emeryturę w 1971 r. pracował w Bibliotece Kongresu. Autor m.in. Wschód a Polska (Warszawa 1935); Rosja wczoraj i dziś. Studium historyczno-polityczne (Jerozolima 1946), przetłumaczone na wiele języków; Soviet Policy in the Middle East (Washington 1958); Russian colonialism. The Tsarist and Soviet Empires (New York 1958).