White William Arthur
(1824–1891) – brytyjski dyplomata. W latach 1857–1864 pełnił służbę konsularną w Warszawie, w tym w latach 1863–1864 był konsulem generalnym. Później konsul generalny w Belgradzie (1875–1886), poseł w Bukareszcie, ambasador brytyjski w Konstantynopolou (1886–1891).
Urodził się w Polsce, jako syn Arthura White’a, pracownika brytyjskiej służby konsularnej i Elizy Lili Gardiner, córki Williama Neville’a Gardinera, posła angielskiego na dworze króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Spędził w Polsce niemal połowę życia pod opieką Czartoryskich i mówił biegle po polsku bez obcego akcentu.
Fragmenty z tym bytem 6
![[5] Wieczór. Izba przesłuchań](/storage/fragments/1493.png)
![[10] Dzień. Izba przesłuchań](/storage/fragments/1501.png)
![Akt I [5] Izba przesłuchań](/storage/fragments/1386.png)
![Akt II [10] Izba przesłuchań](/storage/fragments/1392.png)
![Akt I [5] Izba przesłuchań](/storage/fragments/2250.png)
![Akt II [10] Izba przesłuchań](/storage/fragments/2256.png)