(1890–1960), pochodził z Węgier; w 1924 r. przyjechał do Warszawy z rosyjskim kabaretem „Siniaja Ptica” (Niebieski Ptak) i pozostał na wiele lat. Szybko nauczył się języka polskiego, ale do końca zachował charakterystyczny akcent cudzoziemca. Występował początkowo jako konferansjer w teatrzyku „Qui Pro Quo”, później jako reżyser teatralny i dyrektor wielu innych teatrów kabaretowych międzywojennej Warszawy. W 1938 r. otrzymał honorowe polskie obywatelstwo. W czasie wojny ukrywał się, po powstaniu warszawskim trafił do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie. Po wojnie wyjechał do Londynu, później zamieszkał w Wiedniu; organizował przedstawienia teatralne w emigracyjnych ośrodkach polskich, występował także w audycjach Radia Wolna Europa i Radia BBC. W 1948 r. komunistyczny rząd pozbawił go polskiego obywatelstwa.