(1938–2021), etnomuzykolog i pianista. W 1962 r. ukończył studia arabistyczne na UW, a w 1964 r. Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie, w klasie fortepianu. W latach 1960–1963 wykładał na orientalistyce jako lektor, a w 1965 r. podjął tam studia doktoranckie. W lutym 1966 r. wyjechał na stypendium do Kairu, po czym przebywał na stypendium Instytutu Folklorystycznego we Włoszech – po jego zakończeniu w 1968 r. nie wrócił do kraju. Otrzymał stypendium na University of California w Los Angeles, jedynym wówczas ośrodku na świecie specjalizującym się w muzyce arabskiej, i tu w 1970 r. obronił pracę doktorską, następnie pełnił na tej uczelni różne funkcje naukowe, dydaktyczne i administracyjne. Równocześnie został profesorem etnomuzykologii w School of Music na Faculty of Arts na University of Ottawa; w latach 1998–2003 był profesorem School of Music na University of Maryland. Był członkiem Society for Ethnomusicology w Stanach Zjednoczonych. Koncertował w USA, Europie (Polska i Włochy), Egipcie i w Indonezji; był wykonawcą muzyki – zarówno klasycznej (fortepian), jak i ludowej (m.in. na instrumentach indonezyjskich).