Sprawozdanie złożone przez Mariana Dubieckiego przed Komisją Międzyministerialną X Pawilonu w 1919 r., dotyczące szczegółów przesłuchiwania i torturowania powstańców przez carskich śledczych. Jego fragmenty (odnalezione w Archiwum Wojskowym) przytacza H. Jabłoński (zob. tenże, Aleksander Waszkowski, Warszawa 1963, s. 136).

 Marian Dubiecki (1838-1926), historyk, sekretarz Rusi w Rządzie Narodowym w czasie powstania styczniowego, bliski współpracownik Romualda Traugutta. Po ciężkim śledztwie (podczas którego zachował milczenie) został skazany na karę śmierci, zamienioną następnie na katorgę, skąd powrócił do Warszawy w 1883 r. na skutek amnestii.