Powieszalnia z poczekalnią
Kuźma i Oleś nazywają celę na lewo „powieszalnią z poczekalnią”. To miejsce, gdzie wykonywano wyroki śmierci. W Polsce Ludowej okresu stalinowskiego egzekucje odbywały się w różnych miejscach więzienia, często improwizowanych. Dopiero w kolejnych latach w więzieniach, gdzie dokonywano straceń, powszechne stało się opisane w Czapie połączenie pomieszczeń: niewielkiej celi, w której odczytywano więźniowi wyrok, spełniano ostatnie życzenie, umożliwiano spowiedź. Najczęściej była oddzielona kotarą od celi straceń zaopatrzonej w zapadnię i hak na sznur.