W dramacie Czapa, ze względu na profesję bohaterów, często mowa o różnych rodzajach futer. Pojawiają się określenia takie jak "piżmowiec" (czyli futro z piżmowca), elki (czyli futro z kawałków skór tchórza, fretki lub tchórzofretki), "futro z małp, nie z małp" (czyli futro z goryli i inych małp, które były szczególnie modne w latach 30. XX w., "miś (czyli okrycie zimowe ze sztucznego futra), "jesionka" (czyli ciepły płaszcz, który mógł mieć futrzany kołnierz),-"gronostaje" - (czyli futro z gronostajów, noszone przez władców, duchowieństwo oraz rektorów wyższych uczelni - jako symbol władzy i dostojeństwa). Pojawia się także nazwa zawodu - "kuśnierz"- rzemieślnik zajmujący się wyprawianiem skór, a następnie szyciem lub naprawą futer.