(1898-1980), poetka, nowelistka. W latach trzydziestych występowała na scenach lwowskich teatrów, jednocześnie publikując swoje wiersze na łamach wielu czasopism. Po wybuchu wojny nadal przebywała we Lwowie, gdzie 23 VII 1940 r. została aresztowana przez NKWD i osadzona w lwowskim więzieniu Brygidki; następnie przenoszona była wielokrotnie do więzień na terenie ZSRR. Po procesie, w którym została skazana na 5 lat „poprawczego obozu pracy”, została osadzona w łagrze Loch-Workuta, skąd zwolniono ją na mocy układu Sikorski-Majski z 30 VII 1941 r. Po wielu miesiącach wędrówki udało się jej dotrzeć do Buchary w Kazachstanie, gdzie wstąpiła do Pomocniczej Służby Polsce 2. Korpusu Polskiego. W 1944 osiadła w Londynie. Kontynuowała tam pracę literacką, publikowała w prasie londyńskiej. Swoje więzienno-obozowe losy opisała w książce W domu niewoli (1946). Do wspomnień tych nawiązywała również w tomie Wiersze wybrane (1968).