(1882-1982), hrabia, ziemianin, działacz polityczny, właściciel lasów i tartaków w Beskidzie Sądeckim, m.in. w Rytrze. W okresie II wojny światowej oficerowie niemieccy często bywali w posiadłości Stadnickich w Nawojowej, a jego tartak w Rytrze został objęty przymusowym zarządem niemieckim. W tym czasie Stadnicki wraz z rodziną organizował pomoc żywnościową dla polskich jeńców wojennych, stawał w obronie aresztowanych pracowników, zatrudniał wiele osób ukrywających się przed okupantem. Za tę działalność został w 1942 roku przez rząd londyński odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Jego żona Stefania przewodniczyła RGO w Nowym Sączu, a najstarszy syn Józef był dowódcą placówki Armii Krajowej w gminie Nawojowa. W 1945 majątek Stadnickiego przejęło państwo.