(1884–1981), prawnik, sędzia Sądu Najwyższego, publicysta (zob. biogram: PSB, t. 98). Po 17 września 1939 r. przedostał się do Francji, należał do kierownictwa Komitetu Zagranicznego Stronnictwa Demokratycznego. W marcu 1940 r. został członkiem Kolegium NIK. Współpracował z „Głosem Polskim”, „Polską Walczącą”, „Wiadomościami Polskimi, Politycznymi i Literackimi”. Od lutego 1942 r. był członkiem Rady Narodowej. Od stycznia do listopada 1944 r. był redaktorem naczelnym „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza”. Po cofnięciu uznania przez Stany Zjednoczone i Wielką Brytanii dla rządu Tomasza Arciszewskiego podporządkował się Tymczasowemu Rządowi Jedności Narodowej w kraju. Od sierpnia 1945 r. był delegatem tego rządu do Komisji Narodów Zjednoczonych ds. Zbrodni Wojennych w Londynie. Podczas procesu norymberskiego (listopad 1945–październik 1946) mieszkał w Londynie i wspierał delegację polską. W grudniu 1946 r. wrócił do Polski i objął funkcję sędziego Sądu Najwyższego.