(1928–1988), po mężu Ścicińska. Była żołnierzem Armii Krajowej, pseud. Mała Zosia; jako sanitariuszka (stopień wojskowy: strzelec) brała udział w postaniu warszawskim w Batalionie „Kiliński”, 6. Kompania „Wawer” na terenie Śródmieścia Północnego; po upadku powstania przebywała w niewoli niemieckiej. Na emigracji w Londynie była harcmistrzynią Związku Harcerstwa Polskiego działającego poza Krajem, członkinią Głównej Kwatery Harcerek, wieloletnią Referentką Zuchów w Hufcu „Bałtyk” i w Komendzie Chorągwi Harcerek w Wielkiej Brytanii.