(1920–2022), artystka plastyczka. Była córką inż. Tadeusza Blautha (1884–1954), docenta Politechniki Lwowskiej, którego rodzina wywodziła się z Francji i na początku XVIII w. osiadła we Lwowie; Tadeusz Blauth przeniósł się w 1920 r. z rodziną do Warszawy, gdzie założył Warsztaty Mechaniczne „Pionier” przy ul. Krochmalnej 71, przekształcone następnie w Fabrykę Obrabiarek „Pionier”. W 1938 r. Izabella zdała w Warszawie maturę w Szkole Cecylii Plater-Zyberkówny. Brała udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka AK, pseudonim Malarka. Po wojnie przedostała się do Anglii; tu w 1946 r. wyszła za mąż. Jej rzeźby znajdują się m.in. w kościele polskim na Ealingu w Londynie, w Szkole im. Cecylii Plater-Zyberkówny w Warszawie i w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych im. Róży Czackiej w Laskach.