(1886-1947), historyk literatury. W latach 1940-1941 wykładał literaturę staropolską na Lwowskim Uniwersytecie Państwowym im. Iwana Franki, następnie pracował w Ossolineum; brał udział w tajnym nauczaniu. Po zakończeniu wojny krótko wykładał na uniwersytecie we Lwowie, następnie przeniósł się do Krakowa, gdzie wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był trzykrotnie żonaty: z Walerianą Pawłowską, następnie z Zofią Piotrowską, w 1930 ożenił się z Jadwigą Gamską, poetką; z pierwszego małżeństwa miał syna Romana, z drugiego Zdzisława oraz córkę Irenę. Roman Łempicki (ur. 1914-?) został aresztowany przez oddział służb przygranicznych NKWD 18 XII 1939 r., następnie więziony w Czernichowie i skazany 21 VI 1940 r. na 5 lat „poprawczego obozu pracy”, skąd przeniesiono go w 1941 do Ruzajewki, po czym zwolniono na mocy układu Sikorski-Majski z 30 VII 1941 r. Zdzisław Łempicki (1920-1970) po zakończeniu wojny zamieszkał w Wielkiej Brytanii.