Ta pieśń łacińska, In taberna quando sumus, znana z XIII-wiecznego zbioru Carmina Burana, jest pochwałą pijaństwa; zawiera wyliczankę postaci pijących na umór. Powtarza się tu słowo „pije” („bibit”), a po nim zawsze rzeczownik – określenie pijącego (np. rycerz, ksiądz, niewolnik, prostak, mędrzec, siostra, brat).