Konstanty Rozwadowski (1814–1885) – generał-major armii carskiej, oberpolicmajster warszawski od marca do czerwca 1861, komendant wojenny Warszawy po wybuchu powstania styczniowego, prezes Stałej Komisji Śledczej od 1863 do 1865 r.

Pochodził z polskiej rodziny szlacheckiej o tradycjach patriotycznych. Od 1830 r. był junkrem w armii Królestwa Kongresowego, po wybuchu powstania listopadowego próbował uciec na stronę rosyjską. Od 1831 r. w służbie rosyjskiej, w 1849 r. brał udział w tłumieniu powstania węgierskiego. Jako przewodniczący Stałej Komisji Śledczej w czasie powstania styczniowego pełnił także funkcję „głównego nadzorcy” więźniów politycznych przetrzymywanych w więzieniu na ul. Dzielnej, róg Pawiej (późniejszy Pawiak).