Ojciec pierwszy - TEI

/
Byty
/
Ojciec pierwszy

Ojciec pierwszy

Typ: Osoba

Fikcyjny

Szablony użycia 20

OJCIEC PIERWSZY Mówić nie będę. Nie widzę powodu. Mam do przeora ślepe zaufanie.
OJCIEC PIERWSZY Albowiem wiara jest trudną twórczością, Która wymaga czujności sumienia, Ognia, pokory i woli, bez której Nie ma modlitwy ani nie ma skruchy I świadomości popełnionych grzechów.
OJCIEC PIERWSZY Czekamy.
OJCIEC PIERWSZY Gdy dogasają ostatnie pożary w getcie…
OJCIEC PIERWSZY Jesteśmy tylko ludźmi.
OJCIEC PIERWSZY Już od kilku dni nie było go w klasztorze.
OJCIEC PIERWSZY Nasza ziemia jest gorzka od krwi.
OJCIEC PIERWSZY Niech pan nie odchodzi!
OJCIEC PIERWSZY Ojcze przeorze, esesmani otoczyli klasztor.
OJCIEC PIERWSZY Pan uczyni swoje otwarte rany korytarzem, Przez który wyjdziemy z labiryntu Krzywych, splątanych i głuchych ulic Na pola skrzypcowe, Na wyżyny harfiane, Na góry muzyczne, Gdzie odziani w Jego krew Jak w godową szatę, Śpiewać będziemy w chórze Złotostrunych ksiąg.
OJCIEC PIERWSZY Po co patrzymy w stronę miasta?
OJCIEC PIERWSZY Przyjechał!
OJCIEC PIERWSZY Słyszę rżenie upadłych aniołów Na pustych polach. Popioły szumią Głośniej od dziejów.
OJCIEC PIERWSZY Ta krew jest strumieniem róż i balsamu, Rzeką słodkiego miodu, A bezcenna jest jak indyjski kamień.
OJCIEC PIERWSZY Wierzę w uczciwość przeora.
OJCIEC PIERWSZY Wołajcie, ogrody krwi I ślepe katakumby!
OJCIEC PIERWSZY (otworzył „Martyrologium Romanum” i, stojąc nieco z boku, czyta) Natalis sancti Clementis Primi, Papae et Martyris, qui tertius post beatum Petrum Apostolum, pontificatum tenuit, et, in persecutione Traiani, apud Chersonesum relegatus , ibi, alligata ad eius collum anchora, praecipitatus in mare, martyrio coronatur. Ipsius autem corpus, Handriano Secundo Summo Pontifice, a sancto Cyrillo et Methodio fratribus Romam translatum, in Ecclesia quae eius nomine antea fuerat exstructa, honorifice
OJCIEC PIERWSZY Jesteśmy gotowi, ojcze przeorze, Na dzień owocobrania.
OJCIEC PIERWSZY Słyszę chwile Zstępujące ze wzgórz Jak ofiarne owce. Idą powoli ku dolinie, Ku moim dłoniom, A każda z nich Jest tak piękna, Jak Imię Pana.
OJCIEC PIERWSZY (otworzył „Martyrologium Romanum” i, stojąc nieco z boku, czyta) Natalis sancti Clementis Primi, Papae et Martyris, qui tertius post beatum Petrum Apostolum, pontificatum tenuit, et, in persecutione Traiani, apud Chersonesum relegatus , ibi, alligata ad eius collum anchora, praecipitatus in mare, martyrio coronatur. Ipsius autem corpus, Handriano Secundo Summo Pontifice, a sancto Cyrillo et Methodio fratribus Romam translatum, in Ecclesia quae eius nomine antea fuerat exstructa, honorifice