Buna-Werke (Buna GmbH) – zakłady chemiczne zajmujące się produkowaniem polimerowych tworzyw sztucznych w Schkopau. Zakłady chemiczne powstały na przełomie 1936 i 1937 roku, były częścią koncernu IG Farben. W chwili wybuchu wojny niemiecki koncern chemiczny IG Farben dysponował dwiema fabrykami gumy syntetycznej (Buna) w środkowych Niemczech. W końcu 1940 r., wobec zagrożenia bombardowaniami, jego kierownictwo zdecydowało o przeniesieniu części potencjału produkcyjnego na Górny Śląsk. Spośród kilku proponowanych lokalizacji wybór padł na równinę położoną na wschód od Oświęcimia, ze względu na bliskość linii kolejowej, kopalni węgla kamiennego, wapienia i soli – głównych surowców do produkcji syntetycznego kauczuku – oraz obozu koncentracyjnego Auschwitz, który dostarczyć miał więźniów do pracy w fabryce. W wyniku porozumienia z władzami SS od kwietnia 1941 r. więźniowie docierali na plac budowy początkowo pieszo, później zaś koleją. Zatrudniano ich przy kopaniu fundamentów, rowów odwadniających, budowie dróg, przetaczaniu olbrzymich drewnianych szpul z nawiniętym nań kablem elektrycznym, wyładunku cementu, ciągnięciu wagoników kolejek wąskotorowych, przenoszeniu cegieł i innych materiałów budowlanych. Prace te były wyjątkowo ciężkie, a śmiertelność wśród więźniów wysoka. Wiadomo, że w poł. 1942 r. w trakcie niecałych dwóch miesięcy na terenie fabryki zginęło ok. 100 więźniów z komanda Buna. Pod koniec lipca 1942 r., z powodu wybuchu epidemii tyfusu plamistego, na okres ponad trzech miesięcy zaprzestano wysyłania więźniów do pracy w fabryce IG Farben. Dopiero w końcu października utworzono dla nich osobny obóz Monowitz. Zob. G. Heimpold, Im Fokus: Industrielle Kerne in Ostdeutschland und wie es dort heute aussieht – Das Beispiel des Chemiestandorts Schkopau, „Wirtschaft im Wandel”, 22 (4), Halle 2016, s. 73-76; Auschwitz od A do Z (Auschwitz from A to Z. An illustrated History), red. P. M.A. Cywiński, J. Lachendro, P. Setkiewicz, Oświęcim 2013.