Hildebrand (ok. 1020–1085) – papież Grzegorz VII, święty. Był głównym twórcą i realizatorem tzw. reformy gregoriańskiej, dzięki której wzrósł autorytet i prestiż Kościoła; polegała ona na sanacji życia duchownego (m.in. egzekwowanie celibatu) oraz zwalczeniu symonii, klerogamii i inwestytury duchownych, czyli zależności Kościoła od feudalnych struktur władzy świeckiej. Do historii przeszły starcia Grzegorza VII z królem niemieckim Henrykiem IV (pokuta króla w Canossie, oblężenie papieża w Zamku Anioła). Zob. Encyklopedia katolicka, t. 6, s. 134–137, 336–337.