(1829) – ostatnia opera w dorobku słynnego włoskiego kompozytora Gioacchina Rossiniego (1792–1868), z librettem na podstawie dramatu Friedricha Schillera, uważana obok Cyrulika sewilskiego za jego drugie arcydzieło; utrzymana w konwencji francuskiej opery heroicznej, reprezentuje muzykę romantyczną (zob. Mała encyklopedia muzyki, red. S. Śledziński i in., Warszawa 1963, s. 886–887).