Nie udało się ustalić źródła tak brzmiącego cytatu, który zapewne ewokuje biblijną Apokalipsę, gdzie sądzący Chrystus ma „na głowie swej koronę złotą”, „na głowie jego wiele koron” (Ap 14,14; 19,12). Zob. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, przekł. J. Wujek, tekst popr. oraz wstępami i krótkimi komentarzem opatrz. S. Styś, J. Rostworowski, Kraków 1935, s. 275, 279). Prawdopodobnie tę i kolejne personifikacje Orzeszkowej inspirowała też tradycyjna ikonologia; pokrewne elementy można znaleźć u Cesarego Ripy w alegoriach Dobroci („Piękna kobieta w złocistej szacie i wieńcu z ruty na głowie, ze wzrokiem zwróconym ku niebu”), Sprawiedliwości („Niewiasta o postaci pięknej dziewicy, w koronie złotej i takiejż szacie, z wyglądu zacna i surowa, mająca budzić uczucie czci”), Sumienia („Kobieta trzymająca w dłoni, tuż przed oczami, serce”), Chuci („Piękna kobieta o białej twarzy i bujnych, czarnych włosach”) oraz Rozkoszy i Powabności, którym towarzyszyły emblematy róż (zob. C. Ripa, Ikonologia, przekł. I. Kania, Kraków 1998, s. 25, 169, 175, 228, 339, 359).