(1875–1934), z dysnasti Koburgów, król Belgii w 1909–1934. Zyskał przydomek rycerza-króla w wyniku objęcia dowództwa nad armią i szacunku do zobowiązań międzynarodowych. Mimo formalnej przynależności wojsk belgijskich do Ententy, oddziały Alberta I nie brały udziału w bitwach uznanych przez ich dowódcę za zbyt niebezpieczne. Po król rozpoczął reformy demokratyczne w kraju.