(1909–1992), malarz angielski, jeden z najwybitniejszych przed­stawicieli ekspresyjno-romantycznego nurtu w malarstwie współczesnym, autor kompozycji figuralnych, do których wprowadzał często drastycznie zdeformowa­ne postacie ludzkie (Krzycząca piastunka 1957, Studium portretu Innocentego X wg D. Velázqueza 1953). Duży wpływ na życie i twórczość Bacona wywarł związek z Georgiem Dyerem; w 1971 r., gdy Bacon był zajęty organizacją wystawy w Paryżu, Dyer przedawkował barbiturany, w wyniku czego zmarł. Śmierć przyjaciela głę­boko dotknęła Bacona i wpłynęła na późniejszą jego twórczość. (Ewa Głębicka)