(1896–1975), adwokat żydowskiego pochodzenia, był synem właściciela dwóch fabryk; w 1918 r. należał do grona współzałożycieli kawiarni Pod Picadorem; od 1935 r. mąż popularnej aktorki Toli Mankiewiczówny. Po wybuchu wojny pozostał w Warszawie; po aresztowaniu przez gestapo w grudniu 1939 r. i wykupieniu za łapówkę zdecydował się na ucieczkę do zajętego przez wojska sowieckie Białegostoku. Schwytany na granicy, trafił najpierw do więzienia, po czym został wywieziony do Kazachstanu. Uwolniony na mocy układu Sikorski–Majski na przełomie 1941 i 1942 r., wrócił do Polski w 1945 r. wraz z I Armią Wojska Polskiego. Po nacjonalizacji fabryk należących do jego rodziny do czasu przejścia na emeryturę pracował w administracji państwowej.